- EAN13
- 9788367637480
- Éditeur
- Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
- Date de publication
- 05/01/2024
- Collection
- Nowa Humanistyka
- Langue
- polonais
- Fiches UNIMARC
- S'identifier
Cyfrowa semiopoetyka
Ewa Szczęsna
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Nowa Humanistyka
Livre numérique
-
Aide EAN13 : 9788367637480
- Fichier PDF, libre d'utilisation
- Fichier EPUB, libre d'utilisation
- Fichier Mobipocket, libre d'utilisation
- Lecture en ligne, lecture en ligne
5.99
„Cyfrowa semiopoetyka” ukazuje zmiany, jakie dokonały się w sposobie istnienia
znaku, tekstu i dyskursu w środowisku cyfrowym. Charakteryzuje specyfikę
tekstu i dyskursu, które kształtowane są cyfrowo. Opisuje i nazywa istotne
przemodelowania w strukturach tekstowych (np. narracji, figurach) obecne w
cyfrowych reprezentacjach tych struktur. Prezentuje nowe figury i strategie
tekstowe oparte na ruchu i interaktywności. Dowodzi, że u podstaw tych
przemian leżą budowa i własności znaku cyfrowego, różniącego się od innych
znaków, przy czym zaistnienie tej różnicy było możliwe dzięki rozwojowi i
własnościom technologii cyfrowych. Ukazuje, że znak cyfrowy wyznacza nową
sytuację semiotyczną tekstu prowadzącą do zmian w jego poetyce, w tym
zwłaszcza współtworzącym ją aspekcie komunikacji. Wskazuje na nierozerwalność
aspektów semiotycznego, poetycznego (znaczeniotwórczego, kreacyjnego) i
komunikacyjnego tekstu i dyskursu. Na materiale utworów cyfrowych (zwłaszcza
e-literatury) charakteryzuje elektroniczną literackość. Buduje teorię tekstu i
dyskursu cyfrowego współtworzących kulturę metawersu.
znaku, tekstu i dyskursu w środowisku cyfrowym. Charakteryzuje specyfikę
tekstu i dyskursu, które kształtowane są cyfrowo. Opisuje i nazywa istotne
przemodelowania w strukturach tekstowych (np. narracji, figurach) obecne w
cyfrowych reprezentacjach tych struktur. Prezentuje nowe figury i strategie
tekstowe oparte na ruchu i interaktywności. Dowodzi, że u podstaw tych
przemian leżą budowa i własności znaku cyfrowego, różniącego się od innych
znaków, przy czym zaistnienie tej różnicy było możliwe dzięki rozwojowi i
własnościom technologii cyfrowych. Ukazuje, że znak cyfrowy wyznacza nową
sytuację semiotyczną tekstu prowadzącą do zmian w jego poetyce, w tym
zwłaszcza współtworzącym ją aspekcie komunikacji. Wskazuje na nierozerwalność
aspektów semiotycznego, poetycznego (znaczeniotwórczego, kreacyjnego) i
komunikacyjnego tekstu i dyskursu. Na materiale utworów cyfrowych (zwłaszcza
e-literatury) charakteryzuje elektroniczną literackość. Buduje teorię tekstu i
dyskursu cyfrowego współtworzących kulturę metawersu.
S'identifier pour envoyer des commentaires.